DEFENDING QUALITY PDO PRODUCTS OF LOCAL SOCIETIES IN INTERNATIONAL TRADE AGREEMENTS

DEFENDING QUALITY PDO PRODUCTS OF LOCAL SOCIETIES IN INTERNATIONAL TRADE AGREEMENTS

George Emmanouil*

The first International Trade Agreement for the Products Designation of Origin was held in Paris in 1883 and the next one in Madrid in 1891 between 31 countries. The countries with a history  in culture such as those of S. Europe,  Egypt, India, Pakistan, Sri Lanka, Thailand, Kenya, Jamaica, China, Vietnam, participate in international agreements to support the protection of PDOs, while the new American countries and, in general, Anglo-Saxon countries are not involved, due to private trademarks that dominating in those areas. This is the mainly the reason why the US, Canada, Australia reject PDO products in the WTO (World Trade Organization) and in the current negotiations of the international trade agreements CETA, TTIP, etc.

The Stresa, Italy international trade agreement followed in 1951 and the Lisbon one in 1958, as modified in Geneva Act in 2015, by which it is prohibited the circulation of counterfeit products (kind, style)

The European Union has allowed the PDOs protection, by Reg. 2081/1992. In 1999,  US and Australia appealed to the World Trade Organization against the EU, mainly claiming that the EU discriminates against other countries' trademarks / brand names. The EU then and in order to be compatible with the WTO legislation (Articles 3.1, 22, 23, 24, TRIPS) then amended its legislation with Regulation 510 / 2016 and with the Final Reg. 1151/ 2012, prohibiting as such products imitation and  allowing  equal treatment and registration of PDO products and products of third countries.

Επιστολή της Παγκόσμιας Κοινωνίας των Πολιτών σχετικά με την Ατζέντα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου | Μπουένος Άιρες, 10-13 Δεκεμβρίου 2017 | Συνυπογράφουν: STOP CETA, ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ, ΕΚΠΟΙΖΩ

Επιστολή της Παγκόσμιας Κοινωνίας των Πολιτών σχετικά με την Ατζέντα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου

Προς την 11η υπουργική σύνοδο

Μπουένος Άιρες, 10-13 Δεκεμβρίου 2017

9 Οκτωβρίου, 2017

Εκατοντάδες Ομάδες της Παγκόσμιας Κοινωνίας των Πολιτών ζητούν τη θεμελιώδη αλλαγή της Ατζέντας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) πριν από την 11η Υπουργική Διάσκεψη στην Αργεντινή, 10-13 Δεκεμβρίου 2017/MC11.

Καθώς οι διαπραγματευτές αναχωρούν για μία υπουργική συνάντηση στο Μαρόκο, στην οποία λίγες μόνο χώρες θα συμμετάσχουν, οι ομάδες της Παγκόσμιας Κοινωνίας των Πολιτών ζητούν από τα μέλη του ΠΟΕ να άρουν τα εμπόδια στην ανάπτυξη και τη διατροφική ασφάλεια και να εγκαταλείψουν την ατζέντα επέκτασης του ΠΟΕ.

(Γενεύη) Σήμερα, οι υπουργοί εμπορίου από μόλις 35 χώρες θα συμμετάσχουν σε μια «μίνι-υπουργική» συνάντηση στο Μαρόκο, η οποία αποσκοπεί στην εδραίωση της ημερήσιας διάταξης της προσεχούς 11ης Υπουργικής Διάσκεψης του ΠΟΕ των 164 μελών που θα διεξαχθεί στις 10-13 Δεκεμβρίου 2017 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.

Μέλη 300 οργανώσεων της Kοινωνίας των Πολιτών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται συνδικαλιστικές οργανώσεις, περιβαλλοντολόγοι, αγρότες, υποστηρικτές της ανάπτυξης και ομάδες δημόσιου ενδιαφέροντος από περισσότερες από 150 χώρες έστειλαν επείγουσα επιστολή στα μέλη του ΠΟΕ εγείροντας ανησυχίες «ότι ορισμένα μέλη του ΠΟΕ προωθούν μία επικίνδυνη και ακατάλληλη νέα ατζέντα». Η προσπάθεια αυτή συντονίστηκε από το παγκόσμιο δίκτυο "Ο κόσμος μας δεν είναι προς πώληση" (Our World Is Not For Sale - OWINFS) και διατίθεται στα αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά, αραβικά και ελληνικά.

Η επιστολή περιλαμβάνει την υποστήριξη τριών φορέων από την Ελλάδα: Δίκτυο 50 Οργανώσεων «STOP TTIP CETA TiSA Ελλάδας», Ένωση Καταναλωτών «Η ποιότητα Ζωή - ΕΚΠΟΙΖΩ» και το Ελληνικό Δίκτυο «ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece». Ο Κώστας Φωτεινάκης, πρόεδρος των ΦΙΛΩΝ της ΦΥΣΗΣ και μέλος του Συντονιστικού «STOP TTIP, CETA TiSA Ελλάδος δήλωσε σήμερα ότι «…μόνο ένα αποτέλεσμα σύμφωνο με τα όσα ορίζει η επιστολή θα εξέφραζε το εθνικό συμφέρον».

Οι Κοινωνίες των Πολιτών τόνισαν ότι «οι πολίτες σε όλο τον κόσμο έχουν δώσει σαφή μηνύματα στις κυβερνήσεις ότι οι ισχύοντες κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των παγκόσμιων εμπορικών κανόνων, έχουν επιδεινώσει την ανισότητα και έχουν οδηγήσει στην φτωχοποίηση πολλών». Υπογράμμισαν τα εξής:

• Δεν πρέπει να υπάρχει καμία απολύτως νέα εντολή για το ηλεκτρονικό εμπόριο στο MC11.

• Δεν πρέπει να συμφωνηθούν πειθαρχικοί κανόνες σχετικοί με τις εσωτερικές ρυθμίσεις στο Μπουένος Άιρες.

• Ο αναπτυξιακός και οικονομικός νομοθετικός χώρος των αναπτυσσόμενων χωρών πρέπει να διατηρηθεί, ενώ τα έθνη που έχουν συμβάλει περισσότερο στο πρόβλημα της [παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας] και της υπεραλίευσης πρέπει να συμφωνήσουν στην εξάλειψη των επιβλαβών επιδοτήσεων. Η διαχείριση των αλιευτικών πόρων πρέπει να πραγματοποιηθεί εκτός του ΠΟΕ.

Επιπρόσθετα, στην επιστολή επισημαίνεται ότι «ανησυχούμε βαθύτατα από εκθέσεις ότι η επείγουσα ανάγκη αλλαγής των υφιστάμενων κανόνων του ΠΟΕ, οι οποίοι περιορίζουν το χώρο πολιτικής των κυβερνήσεων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης των 17 Στόχων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του ΟΗΕ, παρεμποδίζονται περαιτέρω την περίοδο πριν από την 11η υπουργική σύνοδο.»

Οι Κοινωνίες των Πολιτών συγκεκριμένα απαιτούν:

Να υπερασπιστούμε τα ποιοτικά ΠΟΠ Προϊόντα των τοπικών κοινωνιών στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες

Να υπερασπιστούμε τα ποιοτικά ΠΟΠ Προϊόντα των τοπικών κοινωνιών στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες

του Γιώργου Εμμανουήλ

H πρώτη διεθνής εμπορική συμφωνία κατοχύρωσης των Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) έγινε στο Παρίσι το 1883 και ακολούθως στην Μαδρίτη το 1891 μεταξύ 31 χωρών. Οι χώρες με ιστορία πολιτισμού όπως της Ν. Ευρώπης, Αίγυπτος, Ινδία, Πακιστάν, Σρι Λάνκα, Ταϊλάνδη, Κένυα, Τζαμάικα, Κίνα, Βιετνάμ κ.ά. συμμετέχουν στις διεθνείς συμφωνίες υπέρ της κατοχύρωσης των ΠΟΠ προϊόντων, ενώ οι νέες χώρες της Αμερικής και γενικά οι Αγγλοσαξονικές χώρες δεν συμμετέχουν, καθόσον εκεί κυριαρχούν οι ιδιωτικές εταιρικές σημάνσεις (brand names). Αυτή είναι η αιτία που κυρίως οι ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία αντιδρούν στην κατοχύρωση των ΠΟΠ προϊόντων και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) και στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις των διεθνών εμπορικών συμφωνιών CETA, TTIP, κ.ά. 

Ακολούθησαν οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες της Στρέσσας Ιταλίας το 1951 και της Λισσαβόνας το 1958 με τις οποίες απαγορεύεται η κυκλοφορία απομιμήσεων ΠΟΠ προϊόντων (kind, style).

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε την δυνατότητα κατοχύρωσης των ΠΟΠ προϊόντων με τον κανονισμό 2081 του 1992. Το 1999 οι ΗΠΑ και η Αυστραλία προσέφυγαν στον ΠΟΕ κατά της ΕΕ, ισχυριζόμενοι κυρίως ότι η ΕΕ κάνει διακριτική μεταχείριση σε βάρος brand names άλλων χωρών. Ακολούθως η ΕΕ, για να είναι συμβατή η νομοθεσία της με τον ΠΟΕ (άρθρα 3.1, 22,23,24 TRIPS), την τροποποιεί με τον κανονισμό 510 του 2016 και με τον τελικό 1151 του 2012 απαγορεύει τις απομιμήσεις, δίνοντας την δυνατότητα ίσης μεταχείρισης και κατοχύρωσης ΠΟΠ προϊόντων και τρίτων χωρών.

Βάση των στατιστικών στοιχείων του 2016 στην ΕΕ έχουν κατοχυρωθεί 3.315 αγροτικά προϊόντα εκ των οποίων 2000 είναι κρασιά και 1315 είναι τρόφιμα (229 τυριά, 326 κρέατα, 130 λάδια, 373 φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, κ.ά.).

Οι χώρες της Νοτίου Ευρώπης. λόγω της υψηλότερης βιοποικιλότητας και της ιστορικής τους παράδοσης στον τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης των τοπικών κοινωνιών τους. έχουν σήμερα τα περισσότερα κατοχυρωμένα ΠΟΠ προϊόντα στην ΕΕ (Ιταλία 926, Γαλλία 740, Ισπανία 353, Ελλάδα 270, Πορτογαλία 203, Γερμανία 164, Ουγγαρία 83, Βουλγαρία 65, Ρουμανία 63 και ακολουθούν οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ με κάτω από 50 η κάθε μία).

Σε επίπεδο ΕΕ το 60% των πωλήσεων ΠΟΠ προϊόντων γίνεται στην εγχώρια αγορά, 20% εξάγεται σε άλλες χώρες της ΕΕ και 20% σε τρίτες χώρες. Η συνολική αξία των εξαγόμενων ΠΟΠ προϊόντων της ΕΕ σε τρίτες χώρες ανέρχεται σε 12 δίς ευρώ, ήτοι σε 15% των εξαγωγών τροφίμων της με αυξητικές τάσεις. Οι χώρες που εισάγουν ΠΟΠ προϊόντα της ΕΕ είναι οι ΗΠΑ το 30%, Ελβετία, Σιγκαπούρη από 7%, Καναδάς, Κίνα, Ιαπωνία από 6%, Ρωσία 4% κ.ά., γεγονός που τα καθιστά σημαντικό κεφάλαιο στις διμερείς εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ.

Το συγκριτικό πλεονέκτημα της φυσικής βιοποικιλότητας, του παραδοσιακού τρόπου παραγωγής και γαστρονομικής κατανάλωσης και της σύνδεσής της υψηλής ποιότητάς τους και διατροφικής αξίας τους που συγγενεύει με την βιολογική παραγωγή υγιεινών προϊόντων (λόγω των φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών τους) με τον πολιτισμό, τον αγροτουρισμό και οικοτουρισμό των τοπικών κοινωνιών της Νοτίου Ευρώπης και της Ελλάδας αποτυπώνεται στα ΠΟΠ/ΠΓΕ προϊόντα.

Η εμπορική διακίνησή των ΠΟΠ προϊόντων στην παγκόσμια αγορά αντιμετωπίζει τον αθέμιτο ανταγωνισμό των υποβαθμισμένων ποιοτικά προϊόντων που είτε παράγονται από μεταλλαγμένους σπόρους και ζωοτροφές, είτε από ορμονούχα και χημικά πρόσθετα της βιομηχανίας των Πολυεθνικών εταιρειών.

Ο 21ος αιώνας θα είναι μια εποχή σύγκρουσης ανάμεσα στην κοινωνική συμμαχία παραγωγών και καταναλωτών που διεκδικούν όρους δίκαιου εμπορίου και υπερασπίζονται την αρχή της πρόληψης, της ποιοτικής σήμανσης και διακριτότητας των ΠΟΠ/ΠΓΕ προϊόντων και στις επιδιώξεις των πολυεθνικών και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επιδιώκουν την απορύθμιση των αγορών, την κερδοσκοπία και την εταιρειοκρατία.

Τα ΠΟΠ προϊόντα όταν διακινούνται στο διεθνές εμπόριο δεν είναι απλά εμπορεύματα, αλλά ενσωματώνουν την βιοποικιλότητα, τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής, την τεχνογνωσία και τον πολιτισμό των τοπικών κοινωνιών όπου παράγονται.

Γι αυτό θεωρούμε ότι στις εμπορικές συμφωνίες ΕΕ - χωρών Ν. Αφρικής, ΕΕ - Σιγκαπούρης και ΕΕ - Καναδά (CETA), η κατοχύρωση μόνο 143 ΠΟΠ προϊόντων από τα 1315 της ΕΕ και μόνο 16 της χώρας μας από τα 101 και κυρίως η μη πλήρης κατοχύρωση του σημαντικότερου ΠΟΠ προϊόντος μας, της Φέτας, μαζί με την δυνατότητα που δίνουν για απομιμήσεις ΠΟΠ προϊόντων, αποτελούν οπισθοδρόμηση από τις ευρωπαϊκές κατακτήσεις στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες της μεταπολεμικής περιόδου.

Θα ακολουθήσουν στην επόμενη 3ετία διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τις άλλες χώρες, στο πλαίσιο των κοινών "επιτροπών ρυθμιστικής συνεργασίας" για να καθοριστεί κοινό νομοθετικό πλαίσιο επί των προδιαγραφών ποιότητας και των υγειονομικών μέτρων φυτικής και ζωικής παραγωγής.

Το Ευρωπαϊκό και Ελληνικό κίνημα παραγωγών και καταναλωτών πρέπει να επαγρυπνεί για να αποτρέψει ρυθμίσεις που θα επιχειρηθούν για απελευθέρωση εισαγωγών των μεταλλαγμένων, ορμονούχων και χημικών πρόσθετων στα τρόφιμα του ευρωπαϊκού χώρου και να προωθήσει πολιτικές βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης με την σήμανση και συλλογική προώθηση των τοπικών ποιοτικών προϊόντων με συνεταιριστικές ομάδες παραγωγών, διεπαγγελματικές οργανώσεις, αγροδιατροφικές συμπράξεις και την συνεργασία τους με τα Πανεπιστήμια και την Αυτοδιοίκηση.

Η Ελληνική βουλή να αξιοποιήσει το άρθρο 4 της συνθήκης της Λισαβόνας της ΕΕ που δίνει την συναρμοδιότητα απόφασης και στα Εθνικά Κοινοβούλια και να πάρει απόφαση επαναδιαπραγμάτευσης προς πλήρη κατοχύρωση της Φέτας ΠΟΠ και όλων των ποιοτικών προϊόντων και τροφίμων, να υποστηρίξει την Περιφέρεια της Βαλονίας στην προσφυγή της στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο κατά των εταιρικών δικαστηρίων και να λάβει απόφαση υπεράσπισης σε όλες τις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες της αρχής της πρόληψης, του κοινοτικού κεκτημένου στην δημόσια υγεία, στο περιβάλλον, στα κοινωνικά δικαιώματα και στην βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.

Γιώργος Εμμανουήλ

Μέλος της Ομάδας εργασίας των Ευρωπαϊκών Περιφερειών ΠΟΠ Προϊόντων - AREPO & του Δικτύου φορέων STOP TTIP CETA TiSA Ελλάδας

8 Οκτωβρίου 2017

Η συμφωνία CETA απειλεί την ευρωπαϊκή προστασία απέναντι στα φυτοφάρμακα

Η συμφωνία CETA απειλεί την ευρωπαϊκή προστασία απέναντι στα φυτοφάρμακα

Bικτωρία Αποστολοπούλου - ΠΗΓΗ ypaithros.gr [ΕΔΩ]

Η εμπορική συμφωνία ΕΕ-Καναδά (CETA) θα μειώσει τον έλεγχο των φυτοφαρμάκων που εισάγονται στην ΕΕ, σύμφωνα με τη νέα έκθεση του Κέντρου για το Διεθνές Περιβαλλοντικό Δίκαιο (CIEL).

Το κέντρο αναφέρει πως η εξασθένιση των προτύπων ελέγχου θα αυξήσει την έκθεση του ανθρώπου και του περιβάλλοντος σε επικίνδυνα φυτοφάρμακα, καθώς η εναρμόνιση των κανονιστικών ρυθμίσεων μεταξύ των δύο χωρών θα μειώσει τους κανονισμούς της ΕΕ, ώστε να ανταποκρίνονται στα πολύ χαμηλότερα πρότυπα του Καναδά.

«Σε μια εποχή που όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι απαιτούνται περισσότερα μέτρα για την προστασία των ανθρώπων και του πλανήτη από επικίνδυνες χημικές ουσίες, η CETA απειλεί την υγεία και την ευημερία των ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Καναδά, εξαλείφοντας την προληπτική προσέγγιση της ΕΕ στη διαχείριση των φυτοφαρμάκων», αναφέρει η Layla Hughes, μία από τους κεντρικούς συντάκτες της έκθεσης του CIEL.

Ο κεντρικός στόχος της CETA είναι να μειώσει τα εμπόδια στο εμπόριο μεταξύ των δύο πλευρών, εξαλείφοντας τους ασυμβίβαστους κανονισμούς. Η κατάργηση, όμως, των εμποδίων σημαίνει συχνά την άρση των κανονισμών που προστατεύουν την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών. Ο Καναδάς έχει ιδιαίτερα χαλαρούς νόμους σχετικά με τον έλεγχο των φυτοφαρμάκων, ενώ η ΕΕ έχει μερικούς από τους ισχυρότερους στον κόσμο. Η τελευταία έκθεση του CIEL υποστηρίζει ότι αυτή η ανισορροπία θα οδηγήσει πιθανώς σε μείωση των προτύπων της ΕΕ για να καλύψει αυτούς του Καναδά και όχι το αντίστροφο.

Έχοντας ήδη λάβει έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η CETA χρειάζεται μόνο έγκριση από το Καναδικό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια της ΕΕ για επικύρωση.

Οι διαφορές

Μία από τις διαφορές ανάμεσα στην ΕΕ και στον Καναδά είναι η χρήση ορισμένων δραστικών ουσιών στα φυτοφάρμακα. Για παράδειγμα, η ΕΕ απαγορεύει τη χρήση ορισμένων δραστικών ουσιών στα φυτοφάρμακα, που επιτρέπονται στον Καναδά. Μια επανεξέταση του 2015 εντόπισε σχεδόν 40 δραστικές ουσίες που εγκρίθηκαν για χρήση στον Καναδά, αλλά απαγορεύτηκαν από την ΕΕ. Επίσης, πάνω από 1.000 καταχωρισμένα φυτοφάρμακα στον Καναδά περιέχουν ουσίες απαγορευμένες στην ΕΕ και σε άλλες αναπτυγμένες χώρες.

Μέγιστα επιτρεπόμενα επίπεδα υπολειμμάτων

Ακόμα μία διαφορά ανάμεσα στην ΕΕ και στον Καναδά είναι τα μέγιστα επιτρεπόμενα επίπεδα υπολειμμάτων. H EE έχει, γενικά, τα ισχυρότερα πρότυπα σχετικά με τα μέγιστα επίπεδα υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων στα είδη διατροφής. Για πολλά φυτοφάρμακα, αντίθετα, ο Καναδάς επιτρέπει υψηλότερα επίπεδα υπολειμμάτων από ό,τι η ΕΕ. Συγκεκριμένα, στην ΕΕ, το προεπιλεγμένο όριο είναι δέκα φορές χαμηλότερο από ό,τι στον Καναδά. Οι διαφορές αυτές είναι πιθανόν να αποτελέσουν απειλή για την ασφάλεια των τροφίμων στην ΕΕ.

Ασφάλεια καταναλωτών

Αποδυνάμωση των ευρωπαϊκών προτύπων για την προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος αποτελεί η μείωση της προστασίας από τους χημικούς ενδοκρινικούς διαταράκτες (EDCs) στη νομοθεσία της ΕΕ για τα φυτοφάρμακα.

Οι ενδοκρινικοί διαταράκτες (EDCs) είναι χημικά προϊόντα που επιδρούν στο ορμονικό σύστημα των ζώων και των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ, οι ανεξάρτητες επιστημονικές επιτροπές, η Επιτροπή και τα κράτη-μέλη ήδη εξετάζουν τους ενδοκρινικούς διαταράκτες.

Ο Καναδάς, με βάση την εμπορική συμφωνία CETA, αναφέρει πως τα προτεινόμενα κριτήρια για τον έλεγχο των EDCs μπορούν να διαταράξουν τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων από την καναδική και παγκόσμια αγορά στην ΕΕ. Γι’ αυτό ο Καναδάς ζητά από την ΕΕ να επανεξετάσει τα κριτήρια ελέγχου σχετικά με τους ενδοκρινικούς διαταράκτες.

10 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

[Φωτ. "Αρης Παύλος" - ΤΟ ΠΕΛΙΤΙ]

-------

 10 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

1/6/2017

Στην Πανευρωπαϊκή συνάντηση των κινημάτων κριτικής των διεθνών εμπορικών συμφωνιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 11 και 12 Μαΐου 2017 στις Βρυξέλλες, στην οποία συμμετείχα, δηλώσαμε ότι δεν είμαστε γενικά κατά των διεθνών εμπορικών συμφωνιών που μειώνουν δασμούς και ποσοστώσεις σε μη ευαίσθητους τομείς και είμαστε υπέρ του διεθνούς εμπορίου εφόσον συμβάλλει σε μειώσεις τιμών καταναλωτή και σε ανάδειξη συγκριτικών πλεονεκτημάτων χωρών και περιφερειών. Είμαστε για αυτό υπέρ των ρυθμιζόμενων διεθνών αγορών προς όφελος των λαών, από προοδευτικές δυνάμεις και κατά των νεοφιλελεύθερων αυτορρυθμιζόμενων αγορών που ευνοούν την κερδοσκοπία των καρτέλ των μονοπωλιακών πολυεθνικών εταιρειών και κατά ενός κόσμου με εμπορικούς πολέμους ακροδεξιού  χαρακτήρα.

Ειδικότερα οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες πρέπει να συμβάλλουν στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, στην δίκαια και προοδευτική φορολογία, στην πλήρη απασχόληση για όλους, στις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας, στην διεθνή σύμβαση για την βιοποικιλότητα και στους στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη του ΟΗΕ.

Κρίνουμε και αξιολογούμε όλες τις διεθνείς συμφωνίες με βάση τις 10 ακόλουθες αρχές του Ευρωπαϊκού  κινήματος.

1. Διεκδικούμε όρους εμπορίου και προϊόντων που διασφαλίζουν τις καλύτερες κοινωνικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές, που ωφελούν τους παραγωγούς και τους καταναλωτές. Η υπεράσπιση της αρχής της προφύλαξης (άρθρο 191 συνθήκης Λισαβόνας) και η αποτροπή της ρυθμιστικής συνεργασίας που μειώνει τις προδιαγραφές, είναι σημαντικές σε αυτήν την κατεύθυνση. 
2. Οι εμπορικές συμφωνίες πρέπει να συμβάλλουν στην βιώσιμη γεωργία. Ιδιαίτερα η γεωργία των τοπικών κοινωνιών, βιολογική και ΠΟΠ προϊόντων, με δικαίωμα χρήσης τοπικών ποικιλιών σπόρων, συμβάλλει στην ποιοτική και υγιεινή διατροφή, στην κλιματική αλλαγή, στην προστασία του περιβάλλοντος, στην απασχόληση, σε αντίθεση με την εντατική βιομηχανοποιημένη γεωργία μεταλλαγμένων,  μονοκαλλιεργειών και βιοκαυσίμων που καταστρέφουν τους τοπικούς φυσικούς και υδάτινους πόρους. Μεταρρύθμιση της ΚΑΠ μετά το 2020 σε παραγωγική, περιβαλλοντική και κοινωνική κατεύθυνση με ρυθμιζόμενες αγορές περιορισμού των διακυμάνσεων τιμών των χρηματιστηριακών αγροτικών προϊόντων για αποτροπή κερδοσκοπίας των πολυεθνικών. Αυξημένη προστασία από ανεξέλεγκτες εισαγωγές εταιρικών προϊόντων ανταγωνιστικών σε προϊόντα τοπικών παραγωγικών συστημάτων και Γεωγραφικών ενδείξεων που  προστατεύουν την τοπική βιοποικιλότητα και τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής και συμβάλλουν στην τοπική βιώσιμη ανάπτυξη όπως η ΠΟΠ φέτα (η CETA προστατεύει μόνο 173 τρόφιμα από τα 1300 της ΕΕ), τα πρωτεϊνούχα κτηνοτροφικά ψυχανθή που υποκαθιστούν μεταλλαγμένες εισαγόμενες ζωοτροφές κυρίως σόγιας, κλπ. Hδη οι προβλέψεις της CETA για δυνατότητα να παράγουν οι Καναδοί trademark feta made in Canada η feta style και η αύξηση των ποσοστώσεων για εισαγωγές δημητριακών και χοιρινού και βοδινού κρέατος από Καναδά έχουν ως αποτέλεσμα την πτώση των τιμών παραγωγού των αντίστοιχων Ευρωπαϊκών προϊόντων. Ειδικότερα αν περάσει από την Ελληνική βουλή η συμφωνία της CETA όπως προτείνεται, θα έχει ως επιπτώσεις εκτός από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, την παραπλάνηση των καταναλωτών και τον κίνδυνο να καταστεί κοινή ονομασία η Φέτα και να χάσει την ΠΟΠ προστασία της, σύμφωνα με το άρθρο 24 TRIPS του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
3. Oι συμφωνίες εμπορίου και επενδύσεων δεν πρέπει να δίνουν ειδικά δικαιώματα στις πολυεθνικές εταιρείες να μηνύουν κράτη για απώλεια κερδών τους σε υπερεθνικά εταιρικά δικαστήρια (ISDS).
4. Αποφυγή φοροδιαφυγής των πολυεθνικών εταιρειών, με πρόβλεψη οι φόροι να πληρώνονται όπου δημιουργείται η προστιθέμενη αξία και να έχουν μια ελάχιστη κοινή βάση διεθνώς.
5. Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλη την αλυσίδα  παραγωγής και εμπορίας προϊόντων και υπηρεσιών σύμφωνα με τις αρχές του ΟΗΕ του 2011 (κατώτερος μισθός, συνθήκες εργασίας, συλλογικές διαπραγματεύσεις, κοινωνικά δικαιώματα κλπ).
6. Οι εμπορικές συμφωνίες να συμβάλλουν στην αποτροπή της κλιματικής καταστροφής σύμφωνα με την συνθήκη των Παρισίων του 2015 του ΟΗΕ, προωθώντας τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και μειώνοντας τα ορυκτά καύσιμα. Η πολιτική της ουδετερότητας που προωθεί η TISA μας βρίσκει αντίθετους.
7. Ζητάμε να εξαιρούνται οι δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες (ύδρευσης, άρδευσης, διάθεσης απορριμμάτων, προμηθειών και ενέργειας) από ιδιωτικοποιήσεις στα πλαίσια των διεθνών συμφωνιών. Οι αποτυχημένες ιδιωτικοποιήσεις της τελευταίας κυρίως δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα οδήγησαν στις πρόσφατες επαναδημοτικοποιήσεις των υπηρεσιών ύδρευσης σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Σουηδία και Ουγγαρία, των δικτύων ενέργειας σε Γερμανία και Φιλανδία και  μεταφορών σε Αγγλία και Γαλλία.
8. Ζητάμε όρους δίκαιου εμπορίου ώστε οι αναπτυσσόμενες χώρες του Νότου και οι τοπικές κοινωνίες να μπορούν να επεξεργάζονται τις πρώτες ύλες αγροτικών προϊόντων σε τρόφιμα και είδη χειροτεχνίας των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, υποστηριζόμενες σε τεχνογνωσία, καινοτομία και οικονομική ρευστότητα.
9. Η εμπορική πολιτική της Ε.Ε. πρέπει να απομακρύνει την επιρροή των πολυεθνικών λόμπυ και να γίνει διαφανής με την συμμετοχή των φορέων της κοινωνίας των πολιτών (κοινωνικές, επιστημονικές οργανώσεις και φορείς της αυτοδιοίκησης), του ευρωκοινοβουλίου και των εθνικών και περιφερειακών κοινοβουλίων, σε όλα τα στάδια διαπραγμάτευσης και αξιολόγησής τους, με τροποποίηση του άρθρου 207 της συνθήκης της Λισαβόνας.
10. Αγωνιζόμαστε για μια δημοκρατική Ευρώπη όπου να «Κάνουμε μαζί πολύ περισσότερα προοδευτικά» - Τα κράτη μέλη και οι θεσμοί τους να συνεργαστούν ισότιμα και να μοιραστούν περισσότερες αρμοδιότητες, πόρους και διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε όλους τους τομείς. Για μια Ε.Ε. πολλών εθνικών και περιφερειακών ταυτοτήτων (και όχι πολλών ταχυτήτων) με συγκλίσεις ομοσπονδιακού χαρακτήρα σε  φορολογική - δημοσιονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική υπέρ των λαών της Ευρώπης. Με  δυνατότητα ενίσχυσης του ρόλου των ευρωπαίων πολιτών και των κινημάτων τους, με τροποποίηση των συνθηκών για ενιαία δημοψηφίσματα σε επίπεδο ΕΕ, ενιαία εκλογή ευρωβουλευτών σε επίπεδο Ε.Ε., ενιαία έγκριση συνθηκών και διεθνών εμπορικών συμφωνιών από ευρωκοινοβούλιο και εθνικά κοινοβούλια και δημοψηφίσματα πολιτών, ενιαίο σύνταγμα της Ευρώπης των λαών και πολιτών.

 Η CETA είναι ο δούρειος ίππος που αν περάσει δημιουργεί  αρνητικό προηγούμενο με τα άρθρα της για τις εμπορικές συμφωνίες που ακολουθούν (N. Aφρική, Σιγκαπούρη, ΤΤΙΡ, Iαπωνία, Αυστραλία, Τουρκία κλπ).

Για αυτό είναι  σημαντικός ο αγώνας μας για να μην εγκριθεί η CETA από τα Εθνικά Κοινοβούλια και να πάει για επαναδιαπραγμάτευση με όρους δίκαιου εμπορίου.

Γιώργος  Εμμανουήλ

Μέλος της συντονιστικής επιτροπής του Πανελλαδικού Δικτύου Φορέων και Πολιτών STOP CETA TTIP TiSA

Mega-regional FTAs | Μεγαλοσυμφωνίες εμπορικές συμφωνίες που θα μας πνίξουν | 17 κείμενα για την TiSA

 Οι εμπορικές συμφωνίες στον κόσμο που θα μας πνίξουν

[δεν συμπεριλαμβάνεται η CETA - συμφωνία Ε.Ε. και Καναδά]

17 κείμενα για την TiSA

Νέα έγγραφα διέρρευσαν | το S2B αποκαλύπτει το σχέδιο υπονόμευσης από πέντε χώρες της Ε.Ε. σε βάρος της εθνικής νομοθεσίας των κρατών και σε όφελος των επενδυτών | Η Ε.Ε. κλυδωνίζεται από τις νέες αποκαλύψεις |ΕΦΣΥΝ: Οι «ισχυροί» της ΕΕ ετοιμάζουν και ευρωπαϊκή TTIP

Σύμφωνα με τις νέες διαρροές που έφερε στη δημοσιότητα το S2B [ΕΔΩ], οι κυβερνήσεις πέντε χωρών, Αυστρίας, Φιλανδίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ολλανδίας, έχουν από κοινού κρυφά σχεδιάζει να εισαγάγουν ένα ειδικό σύστημα δικαιοσύνης προς όφελος των "επενδυτών" σε όλη την Ευρώπη.

Το σχέδιο αποσκοπεί στη θέσπιση ενός συνόλου νομικών προνομίων για τις επιχειρήσεις στην Ευρώπη, υπονομεύοντας τα εθνικά δικαστήρια και δημιουργώντας ένα παράλληλο σύστημα ανοικτό στους ξένους επενδυτές.

[Διαβάστε το έγγραφο που διέρρευσε με τίτλο INTRA INVESTMENT EU TREATIES/ ΕΔΩ] 

Σχόλια από το War on Want και το John Hilary  ΕΔΩ

-------------------

[Εξακολουθεί να περιέχει άδικα πλεονεκτήματα για τους ξένους επενδυτές να μηνύουν τις κυβερνήσεις για την εφαρμογή μέτρων προστασίας των εργαζομένων, καταναλωτών, του περιβάλλοντος ή την υπεράσπιση των δημοσίων υπηρεσιών -  Ανάρτηση 27/3/2016]

----------------------

Οι «ισχυροί» της ΕΕ ετοιμάζουν και ευρωπαϊκή TTIP [το θέμα στην ΕΦΣΥΝ]

Παρά τις «κορόνες», κυρίως από την πλευρά της Γαλλίας, αλλά και τις συνεχόμενες διαφωνίες μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ για την TTIP, φαίνεται πως οι ισχυροί της ευρωπαϊκής ηπείρου προωθούν τη δική τους συνθήκη εμπορίου με αλλαγές σε περιβαλλοντικά, κοινωνικά ζητήματα και θέματα υγείας.

Τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις με την Ουάσινγκτον παρουσιάζουν δυσκολίες και Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Ολάντ, διακηρύσσουν την αντίθεσή τους σε πολλά από τα θέματα της TTIP, χώρες όπως οι Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία και Φινλανδία ετοιμάζουν τη δική τους συμφωνία με όρους εξαιρετικά επαχθείς. Και μάλιστα παρά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες από διαρροή σκοτεινών σημείων των διαπραγματεύσεων.

Σύμφωνα με έγγραφα που έχει στην κατοχή του Guardian η προτεινόμενη ευρωπαϊκή εμπορική συνθήκη θα φέρει νέο «τσουνάμι» μηνύσεων κατά περιβαλλοντικών, κοινωνικών και υγειονομικών νομοθεσιών που προωθούν τα κράτη της ΕΕ.

Αυτή η τεράστια εμπορική συμφωνία θα δημιουργήσει ένα ειδικό δικαστήριο στη Χάγη (αντίστοιχο με αυτό που προτείνεται στο πλαίσιο της TTIP) το οποίο θα εκδικάζει υποθέσεις εταιρειών-επενδυτών κατά κρατών.

Η πρόταση την οποία συζητούν μαζί οι Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία και Φινλανδία θα αντικαταστήσει 198 υπάρχουσες εμπορικές συμφωνίες μεταξύ των νέων χωρών της ΕΕ (όπως η Ρουμανία και η Κροατία) και των κρατών που βρίσκονται στον πυρήνα της Ένωσης.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιέζει εδώ και καιρό να αντικατασταθούν αυτές οι συμφωνίες, ενώ προς αυτή την κατεύθυνση πιέζουν και ομάδες επενδυτών που ζητούν μια μεγάλη εμπορική συμφωνία.

Ένα τέτοιο σύστημα θα επεκτείνει τις διατάξεις στους διακανονισμούς διενέξεων μεταξύ επενδυτών και κρατών, όπως υπάρχουν ήδη στις εντός ΕΕ εμπορικές συμφωνίες.

Το δικαστήριο που έχουν «οραματιστεί» οι πέντε χώρες μπορεί να βασιστεί πάνω στην πρόσφατη πρόταση της ΕΕ για ένα αντίστοιχο δικαστήριο εντός TTIP και άλλων ευρωπαϊκών εμπορικών συμφωνιών.

Όπως αποκαλύπτει ο Guardian, μαζί με τη γαλλική Le Monde, ένα εθελοντικό σύστημα δεν θα επιβάλλει τα δικαιώματα των επενδυτών και για τον λόγο αυτό «είναι αναγκαίος ένας δεσμευτικός μηχανισμός για επενδυτικές διενέξεις, ως έσχατη λύση για τη διαμεσολάβηση και την εθνική νομοθεσία».

Το πέντε σελίδων έγγραφο αναφέρει «Εάν οι επενδυτές της ΕΕ δεν έχουν την απαραίτητη προστασία σε σχέση με τους ξένους ανταγωνιστές τους, θα αυξηθούν τα κίνητρα για τους Ευρωπαίους επενδυτές να μεταφέρουν τις επενδύσεις τους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Εκείνοι που αντιδρούν σε αυτή την κίνηση επισημαίνουν ότι θα απειλήσει τους κανονισμούς που έχουν νομοθετηθεί για το δημόσιο συμφέρον και θα δημιουργήσει νέα «βροχή» νομικών διεκδικήσεων από εταιρείες που εκτιμούν πως οι πιθανότητες για κερδοφορία έχουν παραβιαστεί.

Η Σεσίλια Ολιβέ, ερευνήτρια στο Transnational Institute, υπογραμμίζει ότι αυτή η νέα πρόταση θα οδηγήσει σε πολύ περισσότερες μηνύσεις για περιβαλλοντικά, κοινωνικά και υγειονομικά θέματα. Θα μπορούσε να φέρει μηνύσεις για αλλαγές σε περιβαλλοντικούς νόμους, περικοπές σε επιδοτήσεις, αντιστροφή ιδιωτικοποιήσεων, αλλαγές στα τραπεζικά συστήματα, ακόμη και μεταρρυθμίσεις στα επίπεδα φορολογίας».

Στο έγγραφο προτείνεται, ακόμη, το νέο επενδυτικό δικαστήριο να εγκατασταθεί στη Χάγη και όχι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για λόγους νομικούς και οικονομικούς.

«Δεν θα χρειαστούν νέοι διορισμοί δικαστών ή επιπλέον πληρωμές τελών. Οι δικαστές θα διορίζονται από τα κράτη της ΕΕ» αναφέρεται στο έγγραφο.

Με βάση τη νέα πρόταση το υπάρχον δίχτυ προστασίας για τους επενδυτές θα εξασφαλίζεται με μια διατύπωση όπως «η Ευρωπαϊκή πολιτική επενδύσεων που αναπτύσσεται εντός TTIP».

Η ιδέα του εμπορικού δικαστηρίου έπεσε στο τραπέζι σε μια συνάντηση της επιτροπής εμπορικής πολιτικής της ΕΕ, η οποία κυρίως ασχολείται με την εξωτερική πολιτική εμπορίου.

Δύο από τους υποστηρικτές της, η Αυστρία και η Γαλλία, μόλις πριν από μερικές ημέρες δήλωναν αντίθετες σε κάτι τέτοιο, όπως έκαναν και ισχυροί υπουργοί εντός της γερμανικής κυβέρνησης.