Καίτη Μυλωνά (παρουσίαση): Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη - The Green New Deal for Europe

Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη

The Green New Deal for Europe

11 Σεπτεμβρίου 2019

Συνοπτική Παρουσίαση

Σημείωση: Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη στιγμή που η νέα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη συμπεριέλαβε, ως μια από τις προτεραιότητές της, στην πρώτη της επίσημη ομιλία. Ελπίζουμε να μην αποδειχθεί κενό γράμμα. Την παρουσίαση έκανε η Καίτη Μυλωνά, Κτηνίατρος, μέλος της STOP TTIP CETA TiSA Greece και μέλος των Φίλων της Φύσης.

Δύο σημαντικές τάσεις έχουν αρχίσει να κυριαρχούν στη ζωή του πλανήτη: η σταθερή καταστροφή του φυσικού μας κόσμου και η σταθερή αύξηση των ανισοτήτων.

Και οι δύο είναι εξίσου επικίνδυνες: η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση μας οδηγεί στα όρια της εξαφάνισης του πλανήτη μας με ρυθμούς που μέχρι τώρα δεν είχαμε ξαναδεί. Η ανισότητα αποσταθεροποιεί την πολιτική ζωή σε διάφορες χώρες στη γη. Αυτές οι τάσεις συνδέονται μεταξύ τους φυσικά με διαφόρους τρόπους.

Η πρώτη κρίση είναι οικονομική.

Οι ανισότητες στην Ευρώπη είναι σε υψηλό βαθμό: το 10% των οικογενειών στην Ευρώπη κατέχουν το 50% του πλούτου, ενώ το 40% κατέχει το 3% του πλούτου. Η πολιτική λιτότητας που περιορίζει τις δημόσιες δαπάνες έχει επιβληθεί μέσω Συνθηκών και ενισχύθηκαν μέσω συμφωνιών που ακολούθησαν.

Η δεύτερη κρίση είναι κλιματική, οικολογική και περιβαλλοντική.

Το έδαφος  υποβαθμίζεται ποιοτικά, η γη θερμαίνεται, οι πάγοι λιώνουν, οι ωκεανοί οξειδώνονται και όλο και περισσότερα είδη εξαφανίζονται από τον πλανήτη, ενώ όλο και αυξανόμενες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Μεγάλες περιοχές της γης θα μπορούσαν να γίνουν ακατοίκητες στη διάρκεια της δικής μας ζωής, αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας και αν δεν τον αλλάξουμε άμεσα.

Οι δύο αυτές κρίσεις συμβαίνουν μαζί. Οι αποτυχημένες πολιτικές του πρόσφατου παρελθόντος που είχαν οικονομικό προσανατολισμό έδειξαν ότι πρέπει να ληφθεί άμεση δράση για την κλιματική κρίση. Απαιτείται άμεση και αποτελεσματική δράση των κυβερνήσεων για τη σταδιακή μείωση του ρυθμού αύξησης της θερμοκρασίας της γης.

Το αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης είναι γνωστό ως Black Zero. Είναι ένα κίνημα για να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον. Σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης οι ψηφοφόροι θεωρούν, ότι η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση αποτελούν ζητήματα υψηλής προτεραιότητας. Οι ψηφοφόροι και οι ακτιβιστές θεωρούν ότι κατά μείζονα λόγο υπάρχει διασύνδεση της περιβαλλοντικής καταστροφής με τις οικονομικές πολιτικές και τις κοινωνικές ανισότητες. Και για πρώτη φορά φαίνεται ότι η πολιτική ηγεσία ακούει. Στην πρώτη της ομιλία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν υποσχέθηκε να επιτύχει μια πράσινη συμφωνία στη διάρκεια της θητείας της.

Τι περιλαμβάνει η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη

Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη είναι η πρώτη προσπάθεια να δοθεί μια πολιτική απάντηση στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής στις διαστάσεις που αυτό έχει. Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη αναγνωρίζει, ότι η οποιαδήποτε απάντηση στην κρίση του κλίματος της της γης και της βιωσιμότητας του πλανήτη πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει συμφωνία σχετικά με τη λιτότητα και τις ανισότητες που έχουν παραλύσει τις κοινωνίες μας.

Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη επαναπροσδιορίζει κάθε οικονομικό τομέα από τα οικονομικά μέχρι τη βιομηχανία, έτσι ώστε να λειτουργούν εντός των ορίων του πλανήτη.

Περιλαμβάνει 3 Πρωτοβουλίες:

Η πρώτη είναι Πράσινα Δημόσια Έργα (Green Public Works): ένα επενδυτικό πρόγραμμα εκκίνησης για μια δίκαιη πράσινη μετάβαση.

Η δεύτερη είναι μια ΕΕ Περιβαλλοντική Ένωση (EUEnvironmentalUnion): ένα κανονιστικό και νομοθετικό πλαίσιο που θα εξασφαλίσει ότι η μετάβαση θα γίνει οικονομικά και γρήγορα και δίκαια, χωρίς να μεταφέρει το κόστος του άνθρακα στις κοινωνίες. Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη είναι κάτι περισσότερο από ένα όχημα επαναπροσδιορισμού των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενάντια στην κλιματική και περιβαλλοντική κατάρρευση. Είναι μια υπόσχεση για να «χτίσουμε» μια πιο δίκαιη και περισσότερο δημοκρατική οικονομία, που να δημιουργεί εργασία, να προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων και να ενδυναμώνει τις κοινωνίες, ώστε να διαμορφώνουν το μέλλον τους. Το πρόγραμμα αυτό θα χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Επενδυτική Τράπεζα.

Η τρίτη είναι μια Επιτροπή Περιβαλλοντικής Δικαιοσύνης (Environmental Justice Commission): ένα ανεξάρτητο σώμα που θα ερευνά νέα πρότυπα περιβαλλοντικής δικαιοσύνης σε όλη την Ευρώπη και έξω από τα σύνορα της ΕΕ.

Αγροτικές Κοινότητες (AgriculturalCommunities) και Κοινότητες της Υπαίθρου (RuralCommunities)

Αγροτικές είναι οι κοινότητες που αποτελούνται από αγρότες (γεωργούς και κτηνοτρόφους). Κοινότητες της Υπαίθρου είναι οι κοινότητες που περιλαμβάνουν όλους τους κατοίκους ενός χωριού, συμπεριλαμβανομένων των αγροτών.

Η Γεωργία βρίσκεται στο επίκεντρο των οικονομικών προτεραιοτήτων της ΕΕ. Ο προϋπολογισμός της ΚΑΠ είναι πάνω από το 35% του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ και απασχολεί περίπου 10 εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ, με τις Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα και Πολωνία να υπερβαίνουν το μέσο όρο. Από την άλλη πλευρά, η Γεωργία είναι υπεύθυνη για το 10% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (κλιματική αλλαγή). Η Γεωργία συμβάλλει στο 1,6% στο ΑΕΠ της ΕΕ. Το 80% των αγροτικών επιδοτήσεων πηγαίνει στο 25% των Ευρωπαίων αγροτών με τις μεγαλύτερες αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Ενώ οι μικρότεροι αγρότες δεν λαμβάνουν ουσιαστική στήριξη (ανισότητες).

Η κλιματική και περιβαλλοντική αλλαγή απαιτούν βαθιές αλλαγές στο δρόμο προς το μετασχηματισμό της παραγωγής και της κατανάλωσης της τροφής. Η Ευρώπη χάνει κάθε χρόνο 1 εκατομμύριο τόννους εδάφους, λόγω κυρίως των μεθόδων παραγωγής, ενώ οι Ευρωπαίοι αγρότες αντιμετωπίζουν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό από ομοειδείς επιχειρήσεις. Το μερίδιο των αγροτών από την εφοδιαστική αλυσίδα των τροφίμων από το 31% που ήταν το 1995, μειώθηκε στο 24% το 2005 και εκτιμάται ότι έχει μειωθεί στο 21% σήμερα.

Η μετάβαση της Ευρωπαϊκής Γεωργίας πρέπει να βασιστεί σε 3 αρχές, για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και για ολόκληρο τον κόσμο:

1. Μείωση των ζημιογόνων αγροτικών και αλιευτικών πρακτικών.

2. Στήριξη πρακτικών φιλικών στο κλίμα.

3. Διασφάλιση ότι η μετάβαση βασίζεται στη δικαιοσύνη.